در روزگاران قدیم، در کربلا تاجری بود که با سرمایه اندک تجارت میکرد، ولی یک حادثه باعث شد که او از فرصت سوء استفاده کرد و سرمایه زیادی برای خود انباشت و آن حادثه این بود که در یکی از سالها، یک بیماری عمومی در کربلا بروز کرد. دکترهای آن روز، آب لیمو را بهترین دوای آن بیماری دانستند، مردم به خریداری آبلیمو پرداختند و در نتیجه کمبود آبلیمو در همه جا مشاهده شد. تاجر مذکور از این فرصت سوء استفاده کرد، آبلیموهایی که داشت با دوغ مخلوط نمود و به عنوان آبلیموی خالص با قیمت چند برابر فروخت و همین باعث شد که سرمایه کلانی برای خود جمع نمود و در میان تاجرها به عنوان ابوالالوف؛ میلیونر معروف گردید. اما طولی نکشید که فواره زندگی او سرازیر شد و به مجازات اعمالش رسید، او به یک بیماری بیدرمانی مبتلا گردید و در آخر آهی در بساط نداشت، ولی بیماری او همچنان رو به شدت بود تا از دنیا رفت، در حالی که خودش میدانست که به مکافات عملش گرفتار شده است.(1652)