زنی از جانب شوهرش به خدمت حضرت فاطمه (علیهم السلام) آمد و گفت: شوهرم میگوید آیا من از شیعیان شمایم؟ حضرت (علیهم السلام) فرمود: به شوهرت بگو اگر به آنچه از ما به شما رسیده است، عمل کنی و از آنچه که نهی شده دوری بجویی، از شیعیان مائی وگرنه نیستی. زن جواب را برای شوهر خود بیان کرد. مرد از شنیدن این سخن بسیار ناراحت و اندوهگین گردید و گفت: وای بر من! چگونه ممکن است که انسان از گناه پاک باشد و از او خطائی صادر نشده باشد. بنابراین من همیشه در آتش جهنم خواهم بود، زیرا هر که از شیعیان ایشان نباشد همیشه در جهنم است. آن زن ناراحتی و گفتار شوهر خود را برای حضرت فاطمه (علیهم السلام) نقل کرد. حضرت فرمود: به شوهرت بگو آن طوری که فکر کردهای نیست. زیرا شیعیان ما از بهترین مردمان بهشتند ولی هر که ما را دوست بدار و دوستان ما را نیز دوست بدارد و دشمنان ما را دشمن بدارد و با زبان و قلب تسلیم ما باشد و در عین حال با او امر و نواهی ما مخالفت کند، بعد از پاک شدن از گناه بهشتی خواهد شد.(798)