خداوند ضمن بیان کارهای پسندیده بندگان واقعی خود فرموده است: والذین اذا أنفقوالم یسرفوا ولم یقتروا وکان بین ذلک قواماً؛(499) اینان مردمی هستند که وقتی انفاق میکنند نه اسراف و زیاده روی مینمایند و نه بخل و تنگ دستی دارند. بلکه در یک حد اعتدال و میانه روی، این وظیفه مقدس را انجام میدهند.
امام صادق (علیه السلام) این آیه را تلاوت فرمود و برای آن که معنای آن را با عمل محسوسی به حضار بفهماند، مشتی شن و سنگریزه برداشت و آن را محکم در دست خود نگاه داشت. آنگاه فرمود: این اقتار و امساک است که خدا در کتاب خود فرموده است. سپس مشت دیگری از شن و سنگریزه برداشت، آن گاه تمام دست خود را گشوده همه آنها را بر زمین ریخت و فرمود: این اسراف است. سپس مشت دیگری از شن سنگریزه برداشت و کمی دست را گشود. قسمتی از آن ریخت و قسمتی باقی ماند و فرمود: این حد اعتال و قوام است.(500)