شخصی خدمت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمد. عرض کرد نصیحتی به من بفرمائید. فرمود: آیا تو را نصیحتی کنم، عمل خواهی کرد؟ آن مرد در جواب گفت: بلی! تا سه مرتبه این سؤال و جواب بین رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و آن مرد، رد و بدل شد و در هر مرتبه رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) به او میفرمود: آیا اگر دستوری بدهم، عمل خواهی کرد؟ و آن شخص در جواب میگفت: بلی عمل خواهم کرد. پس از تعهد مؤکدی که رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن مرد گرفت به او فرمود: هرگاه تصمیم بر کاری گرفتی، اول تدبر و تفکر کن و عاقبت و نتیجه آن را ببین! اگر رشد و هدایت است، آن را تعقیب کن و اگر شر و ضلالت است از آن دوری کن. از طرز تعهد گرفت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) از آن مرد، معلوم میشود که برای این جمله، فوق العاده اهمیت قائل بوده است و میخواهد به ما بفهماند که باید عادت به فکر و تدبر داشته باشیم و در هیچ کاری پیش از آنکه کاملا آن را زیر و رو کنیم و نتایج و عواقب آن را بسنجیم وارد نشویم.(934)