امام (رحمه الله) در یکی از سفرهایشان به محلات که مصادف بود با ماه رمضان، در مسجدی دور افتاده، متروک و بسیار کوچک که یک اتاق گلی بیشتر نداشت به اقامه جماعت میپرداختند. این در حالی بود که عدهای از علما به ایشان پیشنهاد کردند که در مسجد جامع شهر اقامه جماعت بفرمائید، اما آن بزرگوار قبول نکرده و فرمودند: در مسجد جامع کسی هست که اقامه جماعت کند ولی در این مسجد کسی نیست که اقامه جماعت کند؛ لذا این مسجد را باید احیا کرد(158).