انس بن مالک گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) آنقدر عبادت و شب زندهداری کرد که بر اثر آن، بدنش همچون مشک خشکیده شد. جمعی از مسلمین دلشان به حال آن حضرت سوخت، عرض کردند: چه چیز شما را این گونه به کوشش در عبادت واداشته است؟ با این که خداوند گناه [ترک اولی] قبل و بعد تو را بخشیده، باز این همه سعی و تحمل و رنج در عبادت برای چه؟
آن حضرت در پاسخ آنها فرمود: افلا اکون عبداً شکوراً؛ آیا من بنده سپاسگزار خدا نباشم(2132).