علی بن ابراهیم عن محمد بن عیسی عن یونس رفعه قال قال لقمان لابنه یا بنی اختر المجالس علی عینک فان رأیت قوماً یذکرون الله جل و عز فاجلس معهم فان تکن عالماً نفعک علمک و ان تکن جاهلا علموک و لعل الله أن یظلهم برحمته فیعمک معهم و اذا رأیت قوماً لا یذکرون الله فلا تجلس معهم فان تکن عالماً لم ینفعک علمک و ان کنت جاهلا یزیدوک جهلا و لعل الله أن یظلهم بعقوبة فیعمک معهم؛(1618) لقمان به پسرش گفت: پسر عزیزم! همنشین را از روی بصیرت انتخاب کن! اگر دیدی گروهی خدای عزوجل را یاد میکنند با ایشان بنشین که اگر تو عالم باشی علمشان به تو سود بخشد و اگر جاهل باشی تو را بیاموزند و شاید خدا بر آنها سایه رحمت اندازد و تو را هم فراگیرد و چون دید گروهی به یاد خدا نیستند با آنها منشین. زیرا اگر تو عالم باشی علمت به آنها سود ندهد و اگر جاهل باشی تو را نادانتر کند و شاید خدا بر سرشان کیفری آورد و تو را هم فرا گیرد.