مدتی این مثنوی تأخیر شد
مهلتی بایست تا خونْ شیر شد
1- پس از چاپ جلد اولِ شرح «نامه‌ی سی و یک» نهج‌البلاغه به نام «فرزندم؛ این‌چنین باید بود»، و استقبال عزیزان از آن که منجر به چاپ دومِ جلد یک شد، انتظارِ به حق عزیزان آن بود که زودتر از این‌ها جلد دوم در اختیارشان قرار گیرد، ولی عوامل مختلف از جمله کثرت امور، کار را عقب انداخت. ولی بحمدالله این تأخیر موجب شد که خواننده‌ی محترم در حالی با بحث روبه‌رو شود که موضوعات با توسعه‌ی کامل‌تری تدوین شده و إن‌شاءالله می‌توان بهره‌ی بیشتری از آن برد.
2- همچنان که مستحضرید توصیه‌های زندگی‌ساز حضرت مولی‌الموحدین(ع) به فرزندشان برنامه‌ی کاملاً جامعی برای شکل‌دادن به یک زندگی است و لذا نباید به این کتاب با این دید نگاه کرد که بخوانیم و از محتوای آن مطلع شویم و دیگر تمام. بحث ها طوری است که پس از آگاه‌شدن از محتوای آن باید در شرایط‌های مختلف به آن رجوع نمود و از رهنمودهای حضرت(ع) متذکر شد و به خود آمد. کتابی است که باید همواره در دست باشد و بدان دل داد و از آن نور گرفت.
3- با این‌که بهترین نتیجه وقتی گرفته می‌شود که عزیزان موضوع را با مطالعه‌ی جلد اول شروع کنند و سپس به مطالعه‌ی موضوعات جلد دوم بپردازند، ولی نوع مباحث طوری است که از هرکجا شروع بفرمایید إن‌شاءالله بهره‌ی کافی را خواهید برد.
4- تعادل در زندگی و تصمیم‌گیریِ صحیح نیاز اساسیِ هر انسان و هر خانواده است و توصیه‌ی حضرت(ع) به فرزندشان چنین مهمی را ممکن می‌سازد. لذا لازم است ابتدا با یک‌مرتبه خواندنِ کتاب، در فضای آن قرار گیریم و سپس در هر فراز از آن به طور جداگانه و به نحوه ای خاص توجه کرد، تا تعادل مورد بحث آرام‌ارام جای خود را در روح و روان ما باز کند.
موضوعات به‌قدری دقیق و عمیق و اساسی است که با یک نظر به عنوان‌های آن انسان را متوجه این امر می‌کند که حضرت(ع) از قبل ظریف‌ترین زاویه‌های روان ما را می‌شناخته‌اند و دقیقاً غذای جان ما را در اختیارمان قرار داده‌اند.
به امید بهترین استفاده از توصیه‌های حضرت مولی‌الموحدین(ع)
گروه فرهنگی المیزان