بعد می‌فرمایند: «وَ نَعَتْ هِیَ لَكَ عَنْ نَفْسِهَا»؛ نه تنها خدا زندگی دنیایی را برای تو تفسیر كرده، دنیا هم خودش را برای تو وصف نموده است. مثل لجن که خود شكلش را نشان می‌دهد، حالا اگر كسی با این وجود لجن را دوست داشته باشد مشكل از خودش است، نمی‌تواند بگوید لجن مرا فریب داد. حیات دنیایی از آن جهت كه خود را می‌نمایاند دروغ نمی‌گوید، از آن جهت كه ما فریفته دنیا شده و صدای دنیا را نمی‌شنویم مشكل دار می‌شویم. هر چه فریاد می‌زند كه عمرهایتان را می‌دزدم، من یك جهنمِ سیری‌ناپذیر هستم، می‌كُشمتان؛ سرگرمتان می‌کنم، با افتخارات دروغین فرصت‌ها را از شما می‌گیرم؛ ما نمی‌شنویم. حضرت می‌فرماید: «وَ نَعَتْ هِیَ لَكَ عَنْ نَفْسِهَا»؛ دنیا خود را برای تو وصف كرد «وَ تَكَشَّفَتْ لَكَ عَنْ مَسَاوِیهَا»؛ و از زشتی‌هایش پرده برداشت. و تو آن زشتی‌ها را در اهل دنیا می‌بینی.