(40) وَمِنْهُم مَّن یُؤْمِنُ بِهِ وَمِنْهُم مَّن لَّا یُؤْمِنُ بِهِ وَرَبُّکَ أَعْلَمُ بِالْمُفْسِدِینَ
وبعضی از آنان کسانی هستند که به قرآن ایمان میآورند و برخی کسانی که به آن ایمان نمیآورند و پروردگارت به فساد کنندگان داناتر است.
پیامها:
1- انسان دارای اختیار است، نه آنکه مجبور باشد. (منهم من یؤمن به و منهم من لایؤمن به)
2- رهبر نباید توقّع داشته باشد که همهی مردم به راه و آیین او ایمان آورند. (ومنهم من لایؤمن به)
3- بیایمانی و فساد، ملازم یکدیگرند. هم گناه مانع ایمان است و هم بیایمانی انگیزهی فساد میشود. (لایؤمن به...المفسدین)
4- انسان، زیر نظر پروردگار است. (ربّک اعلم بالمفسدین)