(51) أَثُمَّ إِذَا مَا وَقَعَ ءَامَنتُم بِهِ ءَآلَْنَ وَقَدْ کُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ
آیا پس از آنکه (عذاب) نازل شد، به آن ایمان میآورید؟ حالا؟ در حالی که پیشتر خواستار زود آمدن عذاب بودید؟
نکتهها:
در حدیثی میخوانیم که مصداق عذاب در آیه، عذابی است که در آخر الزّمان نصیب اهل قبله میشود.**تفسیر نورالثقلین.***
پیامها:
1- قهر الهی، ناگهانی است و شب و روز در آن مطرح نیست. (بیاتاً او نهاراً)
2- خردمند، با احتمال عذاب باید احتیاط کند، نه شتاب. (ماذا یستعجل)
3- به هنگام قهر خدا که مجرمان را غافلگیر میکند، (بیاتاً او نهاراً) راه نجات بسته است. (ماذا یستعجل)
4- ایمان آوردن هنگام خطر، اثری ندارد. (الآن...)
5 - مشرکان همواره خواهان تسریع در عذاب الهی بودهاند. (کنتم تستعجلون)