(8) وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلَی أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ لَّیَقُولُنَّ مَا یَحْبِسُهُ أَلَا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَحَاقَ بِهِم مَّا کَانُواْ بِهِ یَسْتَهْزِءُونَ
وهرگاه عذاب را تا مدّت محدودی از آنان به تأخیر بیندازیم، (به مسخره) میگویند: چه عاملی جلوی عذاب ما را گرفت؟ بدانید روزی که قهر وعذاب ما به سراغشان بیاید، از ایشان بازگشتی نیست و آنچه بدان مسخره میکردند، آنان را فراخواهد گرفت.
نکتهها:
کلمهی «اُمّة»، هم به گروهی که هدف مشترک دارند گفته میشود وهم به معنای زمان است. در این آیه، مراد از (الی اُمّة مَعدودَة)، زمانِ مشخّص ومحدود است. چنانکه در سورهی یوسف آیهی 45 نیز میخوانیم: (وادّکر بعد اُمّةٍ) یعنی زندانیِآزاد شده، پس از مدّتی به یاد یوسف افتاد.
طبق بعضی روایات، یکی از مصادیقِ (اُمّة مَعدودَة) زمان قیام حضرت مهدی علیه السلام است، یعنی خداوند تا آن زمان عذاب را از این امّت برداشته است.**تفسیر کنزالدقائق.***
تأخیر عذاب الهی مصالحی دارد؛ همچون توفیق توبه برای گنهکاران، تولّد فرزندانِ مؤمن از والدین منحرف، علاوه بر آنکه وجود افراد صالح و دعای آنان، سبب تأخیر در نزول عذاب الهی میگردد.
پیامها:
1- کارهای خداوند، زمانبندی دارد. (اخّرنا ... الی امّةٍ معدودة)
2- قهر خداوند قابل تأخیر است. (اخّرنا...)
3- مهلت ومدّت تأخیر قهر وعذاب الهی، اندک است. (الی امّةٍ معدودة)
4- تأخیر در عذاب، نشانهی لطف خداست، نه دلیل ضعف خدا. پس آن را مسخره نکنیم. (و لئن اخّرنا ... لیقولنّ ما یحبسه)
5 - قهر الهی، از مسخره کنندگان برداشته نمیشود. (لیس مصروفاً عنهم)
6- به مهلت خداوند مغرور نشویم که عذاب الهی دیر و زود دارد، امّا سوخت و سوز ندارد. (یوم یأتیهم لیس مصروفا عنهم)
7- شیوهی برخورد کفّار، مسخره کردن عقاید دینی است. (کانوا به یستهزؤن)