تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 5
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره هود آیه 100

(100) ذَلِکَ مِنْ أَنْبِآءِ الْقُرَی‏ نَقُصُّهُ عَلَیْکَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِیدٌ
(ای پیامبر!) این (مطالب، گوشه‏ای) از اخبار آبادی‏ها و شهرهایی است که ما آن را برای تو بازگو می‏کنیم، (البتّه) بعضی از آنها (هنوز) پابرجا هستند، ولی بعضی دیگر ویران شده‏اند.
نکته‏ها:
ممکن است منظور آیه این باشد که در بعض موارد، تنها خودشان را هلاک نمودیم از این روی آثارشان باقی است، ولی در بعضی دیگر آنها را همراه با تمامی آثار و خانه‏هایشان نابود کردیم.
بیان داستان در قرآن، دارای نقش و اثرات مهمّی است، زیرا؛
1- دلنشین و جذّاب است. 2- هموار کننده‏ی راه نفوذ و تأثیر بیشتر دلائل عقلی و برهانی است. 3- دلیلی دیگر بر اعجاز پیامبرصلی الله علیه و آله است که چگونه فردی درس ناخوانده چنین اخباری را می‏داند. 4- برای شنوندگان آن درس عبرت است.
پیام‏ها:
1- بیان تاریخ به مقداری لازم است که سبب رشد، پندآموزی و هشدار باشد.(من انباء) (بعضی از تاریخ گذشتکان نه همه‏ی آن)
2- تاریخ نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسی، از بخش مهم تاریخ بشری است. (انباء) («انباء» به معنای اخبار مهمّ است)
3- قرآن منبعی برای آشنایی با تاریخ گذشته و فرجام پیشینیان است.
4- گفتن داستان‏های صحیح، مستند و آموزنده، کاری خدایی است، از آن غفلت نکنیم. (نقصّه)
5 - داستان‏های قرآنی، صادق‏ترین و صحیح‏ترین قصه‏هاست، زیرا گوینده‏ی آنها خداست.(نقصّه)
6- حساب تاریخ امّت‏ها از حساب آثار وبقایای آنها جداست، زیرا تاریخ امری ماندگار است، گرچه ممکن است از آثار وبقایای آنان خبری نباشد. (حَصید)