(84) وَإِلَی مَدْیَنَ أَخَاهُمْ شُعَیْباً قَالَ یَقَوْمِ اعْبُدُواْ اللَّهَ مَا لَکُمْ مِّنْ اِلَهٍ غَیْرُهُ وَلَا تَنقُصُواْ الْمِکْیَالَ وَالْمِیزَانَ إِنِّی أَرَیکُمْ بِخَیْرٍ وَإِنِّی أَخَافُ عَلَیْکُمْ عَذَابَ یَوْمٍ مُّحِیطٍ
و به سوی (منطقه و مردم) مدین، برادرشان شعیب (را فرستادیم، او) گفت: ای قوم من! خدا را پرستش کنید (که) جز او خدای دیگری برای شما نیست، و پیمانه و ترازو را (در هنگام خرید و فروش) کم نگذارید، همانا (در این صورت) من شما را به خیر (و صلاح) میبینم و براستی که من از عذاب روز (قیامتی که) فراگیر (است،) بر شما میترسم.
نکتهها:
«مَدیَن» (که نام امروزش مَعان و در تورات مَدیان است) شهری در مشرق خلیج عقبه است که مردم آن از فرزندان حضرت اسماعیل علیه السلام بوده و با کشورهای مصر و لبنان و فلسطین تجارت داشتند. بعضی نیز کلمهی «مدین» را نام قبیلهای دانستهاند که مردم آن در اطراف کوه سینا زندگی میکردهاند.
فساد امّتها، در هر دوره وزمانی متفاوت است که باید به آن توجّه کامل داشت، فساد قوم لوط، انحراف جنسی وفساد قوم شعیب، کمفروشی وفساد اقتصادی بوده است.
پیامها:
1- بعثت انبیا علیهم السلام ، سنّت الهی وجریان مستمرّ تاریخی بوده است. (والی مدین)
2- رسالت حضرت شعیب، در محدودهی منطقهی مدین بوده است. (الی مدین)
3- پیامبر هر قوم، از میان مردم همان قوم مبعوث میشده است. (اخاهم)
4- یکتاپرستی، بر اساس یکتاشناسی است. (اعبدوا اللَّه مالکم من اله غیره)
5 - تنها عبادت خداوند کافی نیست، بلکه برائت از مشرکان نیز لازم است. (مالکم من اله غیره)
6- انبیا علیهم السلام ، تنها مسائل اعتقادی و اخلاقی را مدّ نظر نداشتند، بلکه به امور اقتصادی و عوامل فساد آن نیز میپرداختند. (لا تنقصوا المکیال )
7- رفاه و درآمد، به تنهایی بازدارنده از کلاهبرداری وفساد اقتصادی نیست. (لاتنقصوا المکیال... انی اراکم بخیر) امام صادق علیه السلام ، مراد از «انّی اراکم بخیر» را فراوانی و ارزانی اجناس دانستهاند.**تفسیر نورالثقلین.***
8 - برای نهی از منکر باید به مردم شخصیّت و دلگرمی داد. (انّی اراکم بخیر)
9- توجّه دادن به مبدأ و معاد، سرلوحهی دعوت همه انبیا علیهم السلام بوده است. (اعبدوااللَّه... اخاف علیکم عذاب)
10- ایمان به روز حساب، زمینهی تقوی در همهی امور زندگی است. (لاتنقصوا المکیال، عذاب یوم محیط)
11- از قهر خداوند نمیتوان فرار کرد. (عذاب یوم محیط)