(29) وَیَقَوْمِ لَا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ مَالًا إِنْ أَجْرِیَ إِلَّا عَلَی اللَّهِ وَمَآ أَنَاْ بِطَارِدِ الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّهُم مَّلَقُواْ رَبِّهِمْ وَلَکِنِّی أَرَیکُمْ قَوْماً تَجْهَلُونَ
(نوح ادامه داد که) ای قوم من! از شما در برابر این دعوت، اجرتی درخواست نمیکنم، پاداش من تنها بر خداست و من کسانی را که ایمان آوردهاند (به خاطر خواست نابجای شما) طرد نمیکنم، (چرا که) آنان پروردگارشان را ملاقات خواهند کرد (و از من شکایت خواهند نمود)، ولی من شما را قوم جاهلی میبینم.
پیامها:
1- بیتوقّعی پیامبران، یکی از نشانههای حقّانیّت آنهاست. (لااسئلکم علیه مالاً)
2- رمز موفّقیّت مبلّغ، توقّع نداشتن از مردم و بیاعتنایی به سرمایهداران است. (لااسئلکم علیه مالاً) البتّه مبلّغان دینی نزد خداوند، اجر بزرگی دارند. (ان اجری الا علی اللّه)
3- اگر انبیا دنبال سوء استفاده بودند، به سراغ اشراف میرفتند، نه فقرا. (لااسئلکم علیه مالاً)
4- اشراف برای ایمان آوردن خود شرط میکردند که فقرا رانده شوند، ولی انبیا قاطعانه با این درخواست مخالفت میکردند. (ما أنا بطارد...) (جمله اسمیّه و حرف (باء) نشانهی قاطعیّت است)
5 - کسی که هدفش از تبلیغ، مال و مقام نیست، فقیر و غنی در نزد او یکسان است. (ما انا بطارد الذین امنوا)
6- به توقّع مستکبران اعتنا نکنیم. (ما انا بطارد الذین امنوا)
7- کفّار مؤمنان را اراذل میشمردند، امّا پیامبرصلی الله علیه و آله میفرمود: من آنها را با شما عوض نمیکنم. (ما انا بطارد الذین امنوا)
8 - حکومتِ حقّ نباید به خاطر جلب رضایت مرفّهین، طبقه محروم را از دست بدهد. (ما انا بطارد الذین امنوا)
9- آنها که نزد خدا آبرو دارند نباید طرد شوند. (ما انا بطارد الذین امنوا)
10- یاد قیامت، به موضعگیریهای دنیوی جهت صحیح میدهد. (ملاقواربّهم)
11- تحقیر مؤمنان به خاطر فقرشان، نشانهی بیخردی است. (قومتجهلون)
12- قرآن کسانی که مؤمنان را اراذل میشمرند، جاهل و نادان معرّفی میکند. (قوم تجهلون) (نه اشرافیگری نشانهی فهم است و نه فقر نشانهی جهل)
13- یکی از درجات عرفان، ملاقات وشهود است که مرفّهان نسبت به این مقام بیخبرند. (الذین آمنوا انهم ملاقوا ربّهم ولکنّی اراکم قوماً تجهلون)