(78) قَالُواْ أَجِئْتَنَا لِتَلْفِتَنَا عَمَّا وَجَدْنَا عَلَیْهِ ءَابَآءَنَا وَتَکُونَ لَکُمَا الْکِبْرِیَآءُ فِی الْأَرْضِ وَمَا نَحْنُ لَکُمَا بِمُؤْمِنِینَ
گفتند: (ای موسی!) آیا آمدهای تا ما را از راهی که پدرانمان را بر آن یافتهایم، برگردانی تا بزرگی و حکومت در زمین برای شما دو نفر (موسی و هارون) باشد؟ و(لی) ما به شما دو نفر ایمان آور نیستیم.
نکتهها:
احترام به نیاکان و احسان به والدین، غیر از سرسپردگی به آنهاست. فرهنگ گذشتگان نباید بدون منطق و دلیل پذیرفته شود و بر آن تعصّب بیجا داشت.
پیامها:
1- انقلابهای فرهنگی و تحوّلات فکری، همواره در جامعه بازتاب داشته است. (لتَلفِتَنا عما وجدنا)
2- کار نیاکان، در نسلهای بعد مؤثّر است. (وجدنا علیه آباءنا)
3- اساس حکومت فرعونی، عقاید خرافی نیاکان مردم بود. (وجدناعلیه آباءنا)
4- گاهی احترام به نیاکان و حفظ میراثهای کهن، ابزاری برای مقاومت در برابر نهضت انبیاست. (آباءنا)
5 - تقلید از نیاکان، بدون منطق و دلیل باطل است. (وجدنا علیه آباءنا)
6- به نام حفظ میراث فرهنگی، هرکار غلطی جایز نیست. (وجدنا علیه اباؤنا)
7- چون طاغوتها ریاست طلبند، تلاشهای اصلاحگرانهی مصلحان را هم به عنوانِ «ریاست طلبی» قلمداد میکنند. (تکون لکما الکبریاء)
8 - مصلحین، خود را آماده شنیدن تهمت از ظالمین کنند. (تکونلکماالکبریاء)