(23) إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّلِحَتِ وَأَخْبَتُو اْ إِلَی رَبِّهِمْ أُوْلَئِکَ أَصْحَبُ الْجَنَّةِ هُمْ فِیهَا خَلِدُونَ
همانا کسانی که ایمان آورده وکارهای شایسته انجام دهند ودر برابر پروردگارشان فروتن باشند، آنان اهل بهشتند و برای همیشه در آنجا خواهند ماند.
نکتهها:
واژهی «اَخبتوا» از «خَبْت» گرفته شده، که هم به معنای تسلیم و خضوع آمده و هم به معنای آرامش و اطمینان بکار رفته است.
در کنار هشدار و تهدید، تشویق آمده است. بدنبال آیات قبل که سرنوشت اهل افترا را بیان میکرد، این آیه سیمای اهل حقّ را بیان میکند.
پیامها:
1- به ایمان و عمل صالح خود مغرور نشویم که تسلیم مطلق بودن، شرط عبودیّت است. (امنوا و عملوا الصالحات و اخبتوا الی ربّهم)
2- حالات قلبی و معنوی، در پاداش انسان مؤثّر است. (اخبتوا الی ربهم)