(37) وَاصْنَعِ الْفُلْکَ بِأَعْیُنِنَا وَوَحْیِنَا وَلَا تُخَطِبْنِی فِی الَّذِینَ ظَلَمُواْ إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ
و (اکنون) زیر نظر ما و طبق دستور و الهام ما کشتی بساز و دربارهی کسانی که ستم کردهاند با من سخن مگوی که آنان غرق شدنی هستند.
پیامها:
1- خداوند ارادهی خود را از طریق اسباب و علل طبیعی محقّق میسازد و نباید همیشه منتظر امور غیبی باشیم. (واصنع الفلک)
2- برای اولیای خدا کار کردن عار نیست. (واصنع الفلک)
3- برای نجات مردم سخنرانی و تبلیغ کافی نیست، وسیلهی نجات نیز باید فراهم نمود.(واصنع الفلک )
4- کشتیسازی تاریخی بس طولانی دارد. به نوح خطاب شد: (اِصنع الفلک)
5 - توجّه به حضور خداوند، به انسان نشاط و دلگرمی میدهد و او را در برابر ناگواریها مقاوم میکند. (واصنع الفلک باعیننا)
6- ابتکارات واختراعات صنعتی، از الهامات الهی است. (اصنع...باعینناووحینا)
7- شفاعت انبیا، دربارهی ظالمان کارساز نیست. (ولاتخاطبنی فی الذین ظلموا)
8 - لجاجت در برابر انبیا ظلم است. (فی الذین ظلموا)
9- دعا و شفاعت انبیا، در مقدّرات الهی بیاثر است. (ولاتخاطبنی... انهم مغرقون)
10- ستمگران در معرض گرفتار شدن به عذابهای دنیوی هستند. (انّهممغرقون)
11- خداوند به هنگام عذاب، بیگناهان واقعی را نجات میدهد. (ولاتخاطبنی فی الذین ظلموا انّهم مغرقون)