(41) وَإِن کَذَّبُوکَ فَقُل لِی عَمَلِی وَلَکُمْ عَمَلُکُمْ أَنتُم بَرِیُونَ مِمَّآ أَعْمَلُ وَ أَنَاْ بَرِیءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ
واگر تو را تکذیب کردند، پس بگو: عمل من برای من و عمل شما برای شما باشد. (و هر یک از ما و شما، جزای کار خود را خواهد دید.) شما از آنچه من انجام میدهم بیزارید ومن نیز از آنچه شما انجام میدهید، بیزارم.
پیامها:
1- مردم را نمیتوان به ایمان آوردن مجبور کرد. وظیفهی پیامبران ارشاد و هدایت است، نه اجبار. (وان کذبوبک فقل...)
2- رهبر باید خود را برای تکذیب گروهی از مردم آماده کند. (وان کذّبوک)
3- در مقابل تکذیب کنندگان احساس شکست نکنیم، چون پاداش هدایت و ارشاد را میبریم و مخالفان نیز به کیفر تکذیب و لجاجت خود میرسند ولی برندهی این معامله ما هستیم. (لی عملی و لکم عملکم)
4- پیامبر در برابر تکذیبکنندگان موضعگیری قاطعی داشت. (فقل لی عملی و لکم عملکم)
5 - سود وزیان هرکس تنها به خود او بر میگردد. (لی عملی ولکم عملکم) (کلمهی «لی» و «لکم» مقدّم بر «عملی» و «عملکم» آمده است)
6- اسلام دین استدلال واخلاق است، نه سازش با کفّار. اگر حقّ را پذیرا نشدند، بیزاری خود را از رفتار وعقاید آنان اعلام کنیم. (انتم بریئون، وانا بری)
7- رضای به کار دیگران، انسان را شریک در پاداش یا کیفر میکند. (انتم بریئون، وانا بری) (دلیل آنکه مزد هر کس مخصوص خود اوست، این است که من و شما هیچ یک به کار دیگری راضی نیستیم)