(19) اَلَّذِین یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَیَبْغُونَهَا عِوَجاً وَهُم بِالْأَخِرَةِ هُمْ کَفِرُونَ
کسانی که (مردم را) از راه خدا باز میدارند و میکوشند تا آن را کج جلوه دهند، در حالی که آنها خودشان به آخرت کافرند.
نکتهها:
دشمنان با شیوههای مختلف از راه خداوند جلوگیری میکنند، از جمله: بدعت، تهمت، تفسیر به رأی، جعل حدیث، ایجاد شبهه، رکود مساجد، کنار زدن اهلبیتِ رسول خدا علیهم السلام ، نهی از معروف، بهانه تراشی، ایجاد سرگرمیهای ناسالم، مطرح کردن مسائل فرعی، شخصیّت تراشی، ترویج باطل، تحقیر مؤمنان، تحریم مباحات، تشویق نابجا، تبلیغ ناروا و بزرگ نشان دادن طاغوتها و ...
از مصادیق بارز بستن راه خدا، بستن دَرِ خانهی اولیای خدا و اهلبیت پیامبر علیهم السلام و رهبران معصوم و عادل است.
پیامها:
1- بستن راه خدا یا کج نشان دادن آن، ظلم است. (القوم الظالمین الذین یصدّون ...)
2- دشمن در مرحلهی اوّل راه را میبندد و اگر نتوانست، مسیر را منحرف میکند. (یصدّون... و یبغونها عوجاً)
3- تحریف معارف دینی و بد جلوه دادن دین، نوعی بستن راه خداست. (یصدّون... و یبغونها عوجاً)
4- دین خدا هیچ گونه کجی و انحرافی ندارد و مخالفان، خود شبهه و انحراف درست میکنند. (یبغونها عوجاً)
5 - ایمان نداشتن به آخرت مقدّمهی هرگونه ظلمی است. (بالاخرة هم کافرون)