(121) وَلَا یُنفِقُونَ نَفَقَةً صَغِیرَةً وَلَا کَبِیرَةً وَلَا یَقْطَعُونَ وَادِیاً إِلَّا کُتِبَ لَهُمْ لِیَجْزِیَهُمُ اللَّهُ أَحْسَنَ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ
هیچ مال اندک یا فراوانی را (در مسیر جهاد) انفاق نمیکنند و هیچ سرزمینی را نمیپیمایند، مگر آنکه برای آنان ثبت میشود، تا خداوند آنان را به بهتر از آنچه میکردهاند پاداش دهد.
نکتهها:
مراد از (احسن ما کانوا یعلمون)، یا آن است که پاداشِ خداوند از عمل مجاهدان بهتر است و یا آنکه بهترین کاری که آنان انجام میدهند، جهاد با مال وجان است.
پیامها:
1- در انفاق، کمیّت و مقدار مهّم نیست، چه کم باشد چه زیاد، در نزد خدا اجر دارد. (صغیرةً و لاکبیرة)
2- از اینکه کار خیر بیپاداش بماند، نهراسیم که تمام اعمال انسان ثبت میشود. (لاینفقون، لایقطعون، الاّ کتب لهم )
3- حرکت به سوی جبههها، از بهترین کارهاست. (احسن ما کانوا یعملون)
4- پاداش الهی، بهتر و بالاتر از عمل انسان است. (لیجزیهم اللَّه احسن...)
5 - استمرار بر عمل صالح، سبب اضافه شدن پاداش آن است. (ماکانوا یعملون)
6- سنّت خداوند این است که مکتب خود را با تلاش مؤمنین پیش ببرد. (اگر نیاز به تلاش آنان نبود، این همه تشویق در این دو آیه لازم نبود)