(68) کَأَن لَّمْ یَغْنَوْاْ فِیهَآ أَلَا إِنَّ ثَمُودَاْ کَفَرُواْ رَبَّهُمْ أَلَا بُعْداً لَِّثمُودَ
آنچنان (قوم ثمود در اثر این صیحه و زلزله نابود شدند) که گویی هرگز در آنجا ساکن نبودهاند، بدانید که همانا ثمود به پروردگارشان کفر ورزیدند. بدانید که ثمود (از رحمت الهی) دور باد.
نکتهها:
«جاثِمین»، از «جَثْم» به معنای نشستن بر زانو ویا افتادن به روی است، حالتی مثل برقگرفتگی که انسان را در هر حالی که هست خشک میکند وقدرت فرار را از او میگیرد. کلمهی «یَغنوا» از ماده «غَنی» به معنای اقامت در مکانی است.
پروندهی قوم لجوج و ستمگر ثمود در این آیه بسته میشود.
حضرت صالح علیه السلام از انبیای عرب و قوم ثمود، در وادی القری (میان مدینه و شام) زندگی میکردند و شغلشان کشاورزی و باغداری بوده است. نام حضرت صالح علیه السلام در تورات کنونی نیست.**تفسیر المیزان.***
همان گونه که امروزه وقتی هواپیماهای مافوق صوت، دیوار صوتی را میشکنند، در اثر صدای مهیب ناشی از آن شیشهها خرد میشود، زنان باردار سقط میکنند و ضربان قلبها تند میگردد، پایان عمر جهان نیز با صیحهای همراه خواهد بود که به واسطهی آن همه چیز در هم فرو خواهد ریخت. (ما ینظرون الاّ صیحة واحدة تأخذهم و هم یخصّمون)**یس، 49.*** چنانکه قیامت و صحنه محشر هم به واسطهی صیحهای پدید خواهد آمد. (ان کانت الاّ صیحة واحدة، فاذا هم جمیعٌ لدینا محضرون)**یس، 53.***
پیامها:
1- نزول قهر و عذاب الهی بر ستمکاران، نتیجهی ظلم وستم آنهاست. (اخذ الذین ظلموا)
2- کیفر الهی فقط در قیامت نیست، ظلم و ستم، در همین دنیا نیز کیفر داده میشود. (اخذ الذین ظلموا)