(105) وَقُلِ اعْمَلُواْ فَسَیَرَی اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلَی عَلِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَدَةِ فَیُنَبِّئُکُم بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
وبگو: (هر گونه که میخواهید و میتوانید) عمل کنید، که بزودی خداوند و پیامبرش و مؤمنان کار شما را مینگرند و بزودی به سوی دانای غیب و آشکار بازگردانده میشوید، پس شما را به آنچه انجام میدادید، آگاه خواهد کرد.
نکتهها:
این آیه که بیان کنندهی آگاهی خدا وپیامبر ومؤمنان از عملکرد ماست، همان عقیدهی شیعه را مبنی بر «عرضهی اعمال» بر اولیای خدا بیان میکند. این عرضه، روزانه یا هر هفته و هر ماه انجام میگیرد و اگر اعمال ما خوب باشد، اولیای خدا از ما شاد میشوند و اگر بد باشد، نگران و اندوهگین میگردند. ایمان به این عرضهی عمل، در ایجاد تقوا و حیا مؤثّر است. امام صادق علیه السلام فرمود: ای مردم! با گناهِ خود، رسول خدا را ناراحت نکنید.**تفسیر کنزالدقائق.***
به گفتهی روایات، مراد از «مؤمنون»، امامان معصومند که خداوند آنان را از اعمال ما آگاه میسازد.**تفسیر کنزالدقائق.***
پیامها:
1- انسان در عمل آزاد است، نه مجبور. (اعملوا)
2- توجّه به اینکه اعمال ما زیر نظر خداست، مانع گناه است. (سیریاللَّه عملکم)
3- هر چه بینندهی اعمال بیشتر باشد، شرم وحیای انسان از خلافکاری بیشتر است، به خصوص اگر بیننده، خدا و پیامبر و مؤمنین باشند. (سیری اللَّه، و رسوله، والمؤمنون)
4- عمل معیار سنجش است، آنچه در دنیا بر اولیای خدا عرضه میشود عمل است، آنچه هم در قیامت مورد حساب قرار میگیرد، عمل است.(اعملوا، فسیری اللّه عملکم، فینبّئکم بما کنتم تعملون)
5 - اعمال انسان حقایقی دارد که در قیامت برای او روشن خواهد شد. (فسیری اللّه عملکم، فینبّئکم بما کنتم تعملون)