(16) قُل لَّوْ شَآءَ اللَّهُ مَا تَلَوْتُهُ عَلَیْکُمْ وَلَا أَدْرَیکُم بِهِ فَقَدْ لَبِثْتُ فِیکُمْ عُمُراً مِّن قَبْلِهِ أَفَلَا تَعْقِلُونَ
بگو: اگر خداوند میخواست، آن (قرآن) را بر شما نمیخواندم و شما را به آن آگاه نمیساختم. من پیش از (آوردن) قرآن، عمری در میان شما بودهام، آیا نمیاندیشید؟!
نکتهها:
خطاب آیه به درخواست کنندگان تغییر قرآن است و میفرماید: پیامبر صلی الله علیه و آله چهل سال در میان شما زیسته است، اگر قرآن تراوشات فکری او بود، میبایست در این مدّت نمونههای دیگری از افکارش بر زبان او جاری میشد.
پیامها:
1- پیامبر خدا، بیاجازه و ارادهی الهی کاری نمیکند. (لوشاء اللَّه ماتلوته)
2- قرآن معجزهی الهی است، نه محصول فکر بشر. (ماتلوته... ولاادریکم به)
3- سابقهی پاکی و امانت وامّی بودن پیامبر، نشانهی حقّانیّت اوست. (فقد لبثت فیکم عمراً ... افلا تعقلون)