(56) وَ یَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنکُمْ وَمَا هُم مِّنکُمْ وَلَکِنَّهُمْ قَوْمٌ یَفْرَقُونَ
منافقان به خدا قسم میخورند که همانا آنان از شمایند، در حالی که (دروغ میگویند و) از شما نیستند، بلکه آنان گروهی هستند که (از شما) میترسند (یا میان دل و زبان و عملشان جدایی است).
نکتهها:
«یَفرَقون»، به معنای شدّت خوف است، گویی قلبشان از ترس متلاشی میشود.
پیامها:
1- یکی از ابزار کار منافقان، سوگند دروغ است. (یحلفون)
2- در قبول توبهی منافق و باور کردن ادّعایش عجله نکنید، چون آنان دروغگویند. (و ما هم منکم)
3- افشای چهرهی منافقان لازم است. (و ما هم منکم)
4- ترس و وحشت قلبی، از نشانههای دیگر منافقان است. (قوم یفرقون)