(97) وَ لَوْ جَآءَتْهُمْ کُلُّ ءَایَةٍ حَتَّی یَرَوُاْ الْعَذَابَ الْأَلِیمَ
و اگرچه برای آنان هر گونه معجزهای بیاید، تا آنکه عذاب دردناک الهی را ببینند (که ایمان آن هنگام، بیثمر است).
نکتهها:
با توجّه به جملهی (حتّی یرد العذاب) در آیهی 97 و جملهی (کشفنا عنهم العذاب) در آیه 98، مراد از (کلمة ربّک)، قهر الهی میباشد.
پیامها:
1- قهر الهی، حقِّ کافران است.**در آیهی دیگر میخوانیم: (لِیُنذِرَ من کانَ حیّاً و یحقّ القول علی الکافرین) یس، 7.*** (حقت علیهم)
2- محروم شدن از ایمان به خاطر تکذیب و لجاجت مستمرّ کفّار، مقتضای ربوبیّت و از سنّتهای الهی است. (حقّت علیهم کلمة ربک)
3- انتظار ایمانِ همهی مردم را نداشته باشیم. (لایؤمنون و لو جائتهم کلّ آیة)
4- گردنکشان وقتی قهر و عذاب الهی را با چشم ببینند، از وحشت و اضطراب ایمان میآورند، ولی چه سود؟(لایؤمنون... حتی یروا العذاب)