(98) وَمِنَ الْأَعْرَابِ مَن یَتَّخِذُ مَا یُنفِقُ مَغْرَماً وَیَتَرَبَّصُ بِکُمُ الدَّوَآئِرَ عَلَیْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
بعضی از بادیهنشینان، کسانی هستند که آنچه را انفاق میکنند، (به خاطر نفاق یا ضعف ایمان،) ضرر حساب میکنند وبرای شما پیش آمدهای بد را انتظار میکشند. بر خود آنان پیش آمد بد باد! و خداوند شنوا و داناست.
نکتهها:
«مَغرَم»، از «غرامت»، به معنایِ ملازمت است. به بدهکار وطلبکار که یکدیگر را رها نمیکنند، «غَریم» گفته میشود. و به بدهکاری که ملازم انسان است تا آن بدهی را بپردازد، «مَغرم» گویند.
«دَوائر»، جمع «دائرة»، حوادثی است که از هر طرف انسان را احاطه میکند.
پیامها:
1- منافق وآنکه علم وایمان به حدود الهی و فرهنگ اسلامی ندارد، انفاق را ضرر میپندارد. (یتخذ ما ینفق مغرماً)
2- منافق، حسود است وبرای دیگران جز شرّ نمیخواهد.(یتربّص بکم الدّوائر)
3- کسی که برای دیگران تمنّای شرّ دارد، خودش گرفتار آن میشود. (یتربّص بکم الدوائر، علیهم دائرة السوء)
4- خداوند، به گفتهها و خصلتهای انسان آگاه است. (اللَّه سمیع علیم)