(53) أَمْ لَهُمْ نَصِیبٌ مِّنَ الْمُلْکِ فَإِذاً لَّایُؤْتُونَ النَّاسَ نَقِیراً
آیا برای آنان (یهودیان) بهرهای از حکومت است؟ که در آن هنگام ذرّهای به مردم نمیدادند.
نکته ها:
«نَقیر» یا گودی پشت هستهی خرماست، و یا آن چیزی است که پرندگان با منقار خود برمیدارند و کنایه از امر ناچیز و اندک است.
امام باقر علیه السلام دربارهی «نصیب من الملک» فرمود: مقصود امامت و خلافت است و مقصود از «الناس» ما اهلبیت هستیم.**کافی، ج1، ص 205.*** یعنی اگر کسانی به قدرت برسند به اندازه نخ هستهی خرمایی به اهلبیتعلیهم السلام قدرت نخواهند داد.
در تفسیر مجمعالبیان آمده که یهود به قدری انحصار طلبند که اگر قدرتی به دست آورند، به دیگران نمیدهند. این معنی، با روحیّهی بخل و تنگ نظری یهود، سازگارتر است.
پیام ها:
1- از قضاوتهای نابجای دیگران دربارهی دینتان نگران نباشید. (ام لهم نصیبٌ)
2- حکومتِ نامحدود، مخصوص خداست. هر فرد و قومی گوشهای از حکومت را آن هم برای چند روزی بدست میگیرد. (نصیب من الملک)
3- دشمنان خود را بشناسید، که اگر به قدرت برسند، شمارا به کلّی نادیده میگیرند. (لایؤتون الناس ...)
4- کسی که حکومت و قدرت را بدست میگیرد باید به فکر رفاه مردم باشد. (نصیب من الملک... لایؤتون)