(103) وَاعْتَصِمُواْ بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَلَا تَفَرَّقُواْ وَاذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنْتُمْ أَعْدَآءًفَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَ ناً وَکُنْتُمْ عَلَی شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ الْنَّارِ فَأَنْقَذَکُم مِّنْهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَکُمْ ءَایَتِهِ لَعَلَّکُمْ تَهْتَدُونَ
وهمگی به ریسمان خدا چنگ زنید وپراکنده نشوید ونعمت خدا را بر خود یاد کنید، آنگاه که دشمنان یکدیگر بودید، پس خداوند میان دلهایتان الفت انداخت ودر سایه نعمت او برادران یکدیگر شدید، و بر لب پرتگاهی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد. این گونه خداوند آیات خود را برای شما بیان میکند، شاید هدایت شوید.
نکته ها:
حضرت علیّ علیه السلام میفرماید: قرآن، حبل اللّه است.**نهجالبلاغه، خطبه176.*** واز امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمود: «نحن حبل اللّه» ما اهلبیت، حبل اللّه هستیم.**تفسیر مجمعالبیان.*** و در روایت دیگری آمده است: علیّبن ابیطالب علیهماالسلام حبل اللّه است.**تفسیر نورالثقلین.***
تألیف دلها تنها به دست خداست. (فالّفَ بینَ قلوبکم) قرآن خطاب به پیامبر میفرماید: (لو اَنفقتَ ما فِی الارضِ جَمیعاً ما اَلّفتَ بینَ قلوبِهم) اگر همهی سرمایههای زمین را خرج کنی نمیتوانی بدون خواست او بین دلها ایجاد الفت نمایی.**انفال، 63.***
پیام ها:
1- وحدت و دوری از تفرقه، یک وظیفهی الهی است. (واعتصموا)
2- محور وحدت باید دین خدا باشد، نه نژاد، زبان، ملّیت، و... . (بحبل اللّه)
3- از برکات و خدمات اسلام غافل نشوید. (اذ کنتم اعداء فالّف بین قلوبکم)
4- وحدت، عامل اخوّت است. (فأصبحتم بنعمته اخواناً)
5 - اتّحاد، نعمت بزرگ الهی است.**تفرقه، در ردیف عذابهای آسمانی وزمینی ویک مجازات الهی است. همچنین در اسلام دروغ گفتن برای ایجاد وحدت، جایز و راست گفتنِ تفرقهانگیز، حرام است.*** (فاصبحتم بنعمته)
6- تفرقه و عدوات، پرتگاه و گودال آتش است. (شفا حفرة من النار)
7- نعمتهای خداوند ،آیات او هستند. (واذکروا نعمت اللّه...یبین اللّه لکم آیاته)
8 - یادآوری نعمتهای الهی عامل عشق و زمینهساز هدایت است. (واذکروا نعمت اللّه... لعلکم تهتدون)