(74) یَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَنْ یَشَآءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
(خداوند) هر که را بخواهد به رحمت خویش اختصاص دهد و خداوند صاحب فضل بزرگ است.
نکته ها:
این آیه، تصوّر غلط یهود را که خداوند هیچ قومی را مانند یهود مورد لطف خویش قرار نمیدهد، نفی کرده و میفرماید: خداوند بهتر میداند چه کسی را عهدهدار رسالت خویش بگرداند. او در میان بندگانش لایقترین فرد را انتخاب نموده و مورد لطف خاص خویش قرار میدهد. خداوند، هم لطفش توسعه دارد و هم حکمتش انتخابگر است.