(154) وَرَفَعْنَا فَوْقَهُمُ الطُّورَ بِمِیثَقِهِمْ وَقُلْنَا لَهُمْ ادْخُلُواْ الْبَابَ سُجَّداً وَ قُلْنَا لَهُمْ لَا تَعْدُواْ فِی السَّبْتِ وَأَخَذْنَا مِنْهُمْ مِیثَقاً غَلِیظاً
ما کوه طور را به خاطر پیمان گرفتن از آنان (بنیاسرائیل) بالای سرشان قرار دادیم و به ایشان گفتیم: سجدهکنان از آن در وارد شوید و به آنان گفتیم: در روز شنبه (به احکام خدا) تعدّی نکنید و از آنان پیمانی محکم گرفتیم.
نکته ها:
مشابه این آیه، در سورهی بقره آیات 63 و93 ونیز اعراف آیهی 171 آمده است.
منظور از پیمان خدا با بنیاسرائیل، همان است که در آیات 40 و 84 سورهی بقره و 12 مائده آمده است.
مکانهای مقدّس، آداب ویژهای دارد: (ادخلوا الباب سجّدا)
نسبت به کوه طور، در قرآن آمده است: (فاخلع نعلیک)**طه، 12.***
در مورد خانههای پیامبر: (لاتدخلوا بیوت النبی حتّی یؤذن لکم)**احزاب، 53.***
دربارهی مساجد: (خذوا زینتکم عند کل مسجد)**اعراف، 31.***
دربارهی مسجد الحرام: (فلایقربوا المسجد الحرام)**توبه، 28.***
دربارهی کعبه: (طهّرا بیتی)**بقره، 125.***
و آداب دیگری که نسبت به مساجد در کتب فقهی و منابع حدیثی آمده است.
پیام ها:
1- در تربیت گاهی لازم است از اهرم ترس وارعاب استفاده شود. (و رفعنا فوقهم الطور)
2- اشتغال به کار هنگام تعطیلی وعبادت، نوعی تعدّی از مرز است. (لاتعدوا فی السّبت)