(39) وَمَاذَا عَلَیْهِمْ لَوْ ءَامَنُواْ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْأَخِرِ وَأَنْفَقُواْ مِمَّا رَزَقَهُمُ اللَّهُ وَکَانَ اللَّهُ بِهِمْ عَلِیماً
و بر ایشان چه میشد، اگر به خداوند و روز قیامت ایمان میآوردند و از آنچه خداوند، روزی آنان کرده (از روی اخلاص، نه ریا) انفاق میکردند؟ و خداوند به نیّت آنان داناست.
پیام ها:
1- اظهار تأسف بر حال منحرفان، یکی از راههای هشدار وتبلیغ است. (و ماذا علیهم...)
2- لازمهی ایمان به خدا، انفاق به محرومان است. (آمنوا... انفقوا)
3- انفاق فقط در اموال نیست، بلکه از هرچه که خداوند داده، (علم، آبرو، مقام...) پسندیده است. (ممّا رزقهم اللّه)
4- اگر بدانیم که نعمتها از خداوند است، روحیّهی انفاق در ما قوی میشود. (رزقهم اللَّه)
5 - افراد بخیل، یا ریاکار بدانند که زیر نظر خدایند. (کاناللّه بهم علیما)