(35) إذْ قَالَتِ امْرَأَتُ عِمْرَ نَ رَبِّ إِنِّی نَذَرَتُ لَکَ مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّکَ أَنْتَ الْسَّمِیعُ الْعَلِیمُ
(بیاد آور) هنگامی که همسر عمران گفت: پروردگارا! همانا من نذر کردهام آنچه را در رحم دارم، برای تو آزاد باشد (و هیچگونه مسئولیّتی به او نسپارم تا تمام وقت خود را صرف خدمت در بیتالمقدّس کند،) پس از من قبول فرما، که براستی تو شنوای دانایی.
نکته ها:
چنانکه در تفاسیر و کتب روایی آمده است: دو خواهر به نامهای «حَنّه» و «اشیاع»، که اوّلی همسر «عمران» از شخصیّتهای برجسته بنیاسرائیل، و دوّمی همسر زکریّای پیامبر بود، بچّهدار نمیشدند. روزی «حَنّه» زیر درختی نشسته بود، پرندهای را دید که به جوجههایش غذا میدهد. محبّت مادرانه، آتش عشقِ به فرزند را در وجود او شعلهور ساخت، در همان حال دعا کرد و مستجاب شد. از سوی دیگر به شوهرش الهام شد که فرزندش از اولیای خدا خواهد بود وبیماران را شفا و مردگان را زنده خواهد کرد.
وقتی «حَنّه» حامله شد، پیشبینی کرد آن فرزندی که کارهای خارقالعاده انجام دهد، پسر خواهد بود، لذا نذر کرد که فرزندش خدمتکار بیتالمقدّس شود. امّا چون نوزاد به دنیا آمد، دیدند دختر است. آنها فهمیدند که آن الهام الهی در مورد خود مریم نبوده است، بلکه درباره فرزند او خواهد بود.**کافی، ج1، ص 535.***
پیام ها:
1- رشد معنوی زن تا آنجا بالا میرود که بعد از سالها انتظار، فرزند خود را نذر خدمت خانه خدا میکند. (امرأت عمران ربّ انّی نذرت لک)
2- افراد دوراندیش، قبل از تولّدِ فرزند به فکر مسیر خدمات او نیز هستند. (نذرت لک ما فی بطنی محرّراً)
3- از خود بگذریم و تنها در راه خدا صرف کنیم. (نذرتُ لک)
4- خدمت در مسجد به قدری ارزشمند است که اولیای خدا عزیزان خود را قبل از تولّد نذر آن میکنند. (نذرت لک...)
5 - موضوع نذر، تاریخی بس طولانی در ادیان الهی دارد. (ربّ انّی نذرت)
6- مادر، نوعی ولایت بر فرزند دارد. (نذرت لک ما فی بطنی)
7- میان گذشت از فرزند و برگزیدگی خداوند رابطه است. (اصطفی... آلعمران... نذرت لک ما فی بطنی محرّراً)
8 - کسانی در خدمات دینی موفّقترند که تمام وجود خود را صرف خدمت نمایند، نه بخشی از وقت را. (محرّراً)
9- خدمت فرزند به مادر، حقّ طبیعی مادر و قابل گذشت است. (محرّرا)
10- اگر عزیزترین ومحبوبترین چیزها را میدهید، به فکر قبولی آن نیز باشید. (فتَقبَّل)