(37) فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنْبَتَهَا نَبَاتاً حَسَناً وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا الِْمحْرَابَ وَجَدَ عِنْدَهَا رِزْقاً قَالَ یَمَرْیَمُ أَنَّی لَکِ هَذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَرْزُقُ مَنْ یَشَآءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ
پس پروردگارش او را به پذیرشی نیکو پذیرفت و به رویشی نیکو رویاند و سرپرستی او را به زکریّا سپرد. هرگاه زکریّا در محراب عبادت بر مریم وارد میشد، خوراکی (شگفتآوری) نزد او مییافت. میپرسید: ای مریم این (رزق تو) از کجاست؟! مریم در پاسخ میگفت: آن از نزد خداست. همانا خداوند به هر کس که بخواهد بیشمار روزی میدهد.
نکته ها:
کسی که در راه خدا گام بر دارد، دنیای او نیز تأمین میشود. مادر مریم فرزندش را برای خدا نذر کرد، خداوند در این آیه میفرماید: هم جسم او را رشد دادیم و هم سرپرستی مانند زکریّا برای او قرار دادیم و هم مائده آسمانی بر او نازل کردیم.
رزق بیحساب، به معنای نداشتن حساب نیست، بلکه به معنای خارج بودن از محاسبات عمومی است. (یرزق من یشاء بغیر حساب)
حضرت مریم از نظر ظاهری وجسمی، رشد کامل وخوبی داشت. (فانبتها نباتاً حسناً)
مادری همانند مریم، محل تربیتی مثل مسجد و سرپرستی همچون زکریّای پیامبر وبا تغذیهای بهشتی، محصولش فرزندی چون عیسی میشود. عوامل مؤثّر در تربیت عبارتند از:
روح پاک مادر. (تقبّلها ربّها بقبول حسن)
جسم سالم. (نباتاً حسناً)
تعلیم و تربیت الهی. (کفّلها زکریّا)
تغذیه پاک. (وجد عندها رزقاً)
در تاریخ آمده است: زمانی قحطی مدینه را فرا گرفت، روزی حضرت فاطمه علیها السلام مقداری نان وگوشت خدمت پیامبر آورد. پیامبرصلی الله علیه و آله پرسید: در زمان قحطی این غذا کجا بوده است؟ حضرت فرمود: «هو من عنداللّه» پیامبر فرمود: خدا را شکر که تورا مانند مریم قرارداد. آنگاه پیامبر، حضرت علی وامامحسن وامام حسینعلیهم السلام را جمع کرد واز آن غذا همگی خوردند وبه همسایگان نیز دادند.**تفسیرروحالبیان، ج2، ص29.***
پیام ها:
1- پذیرش دعا، جلوهای از ربوبیّت الهی است. (تقبّلها ربّها)
2- قبولی خداوند درجاتی دارد. خداوند نذر مادر مریم را به بهترین وجه پذیرفت. (بقبول حسن)
3- کسی که با اخلاص است، خداوند کارش را به نیکی میپذیرد. (بقبول حسن)
4- مادر مریم نذر کرد کودکش خادم خانهی خدا شود، خداوند در پاسخ، پیامبرش را خادم و متکفّل این کودک قرار داد. (کفّلها زکریّا)
5 - هر که تحت تکفّل انبیا درآید، از شیطان دور میشود. (اعیذها... من الشیطان الرّجیم... و کفّلها زکریّا)
6- عبادت، نباید موسمی و مقطعی باشد. (کلّما دخل)
7- شرط تکفّل، نظارت و تفحّص است. (کفّلها... دخل علیها... انّی لک هذا)
8 - عبادت، جنگ با شیطان و محلّ عبادت، مِحراب یعنی محلّ نبرد است. (دخل علیها زکریّا المحراب)
9- رزق پاک درسایهی عبادت است. (المحراب وجد عندها رزقا)
10- زن میتواند بدان مقام رسد که پیامبر خدا را به شگفتی وادارد. (اَنّی لکِ هذا)
11- صادر شدن کرامت از اولیای الهی، کار مشکلی نیست. (هو من عنداللّه)
12- نعمتها را از او بدانید، نه از تلاش خود. (هو من عنداللّه)
13- خداوند میتواند خارج از اسباب مادّی روزی بدهد. (هذا من عند اللّه)
14- در شرایط و محیطی سالم، زن و مرد میتوانند با هم سخن بگویند. (انّی لک هذا قالت هو من عنداللّه)