(37) الَّذِینَ یَبْخَلُونَ وَیَأْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبُخْلِ وَیَکْتُمُونَ مَآ ءَاتَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاَعْتَدْنَا لِلْکَفِرِینَ عَذَاباً مُّهِیناً
(متکبّران خود برتربین) کسانی هستند که (هم خود) بخل میورزند و (هم) مردم را به بخل فرمان میدهند و آنچه را که خداوند از فضل خود به آنان بخشیده پنهان میدارند. و ما برای کفران کنندگان نعمتها عذابی خوارکننده آماده کردهایم.
نکته ها:
بخل، علاوه بر بخل ورزیدن در اموال و نبخشیدن به دیگران، شامل بخل نسبت به علم، آبرو، قدرت و امکانات نیز میشود.
پیام ها:
1- امراض روحی انسان، گسترش یافتنی است. افراد بخیل و مریض، دوست دارند دیگران هم بخیل باشند. (یبخلون و یأمرون الناس بالبخل)
2- بخیل از محبّت خدا محروم است. (لا یحبّ کلّ مختال...الّذین یبخلون)
3- از نشانههای تکبّر و فخرفروشی، بخل کردن است. (مختال فخور الّذین یبخلون)
4- اظهار نعمتهای الهی نوعی شکر، و کتمان آن یک نوع ناسپاسی و کفران است. (یکتمون ما اتاهم اللَّه)
5 - بخیل، برای ترک احسان فقرنمایی میکند. (یبخلون و یکتمون)
6- نعمتها فضل خداست، نه تنها نتیجهی تلاش وتدبیر ما. (آتاهماللّه منفضله)
7- اگر بدانیم نعمتها از اوست بخل نمیکنیم. (اتاهم اللَّه من فضله )
8 - بخل، گاهی میتواند زمینه ساز کفر باشد.**در آیهای دیگر آمده است: (و ویل للمشرکین الّذین لایؤتون الزکاة). فصّلت، 7.*** (یبخلون ... کافرین)
9- کیفر تکبر در دنیا تحقیر در آخرت است. (مختال - مهین)