(140) وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَبِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ ءایَتِ اللَّهِ یُکْفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُواْ مَعَهُمْ حَتَّی یَخُوضُواْ فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ إِنَّکُمْ إذاً مِّثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَفِقِینَ وَالْکَفِرینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعاً
همانا خداوند در قرآن (این حکم را) بر شما نازل کرده است که هرگاه شنیدید آیات خدا مورد کفر یا تمسخر قرار میگیرد با آنان، همنشینی نکنید تا به سخن دیگری مشغول شوند، وگرنه شما هم مانند آنان خواهید بود. همانا خداوند همهی منافقان و کافران را در دوزخ جمع میکند.
نکته ها:
مشابه این آیه، آیهی 68 سورهی انعام است که خطاب به رسول خداصلی الله علیه و آله میفرماید: اگر دیدی کسانی در آیات ما یاوه سرایی میکنند. از آنان اعراض کن تا موضوع بحث آنان عوض شود. (واذا رأیت یخوضون فی آیاتنا فاعرض عنهمیخوضوا فی حدیث غیره)
پیام ها:
1- انسان، در برابر گفتههای ناحقّ دیگران نباید بیتفاوت باشد. (اذا سمعتم... فلاتقعدوا معهم)
2- مجامله و سکوت در جلسه گناه، گناه است. (یکفر بها... فلا تقعدوا)
3- یا محیط فاسد را عوض کنید، یا از آن محیط خارج شوید. (فلاتقعدوا معهم)
4- تنها گناه نکردن ومستقیم بودن کافی نیست، باید بساط گناه را به هم زد و جلو انحراف دیگران را هم گرفت. (فلاتقعدوا معهم حتّی یخوضوا فی حدیث غیره)
5 - نباید به بهانه و عنوان آزادی بیان، سعهی صدر، تسامح، خوش اخلاقی، مدارا، حیا، مردم داری، و امثال اینها، در مقابل تمسخر دین سکوت کرد. (سمعتم... یستهزأ بها فلا تقعدوا معهم)
6- تعصّب و غیرت دینی و موضعگیری و برخورد شرط ایمان واقعی است. (فلا تقعدوا معهم)
7- تشویق و تقویت کفر و استهزای دین، به هر نحو که باشد هرچند به صورت سیاهی لشکر حرام است. (فلا تقعدوا معهم)
8 - شرط مصاحبت با دیگران، آن است که ضرر فکری و مکتبی نداشته باشد. (سمعتم... یکفر بها یستهزأ بها فلا تقعدوا معهم)
9- هم رابطه و هم قطع رابطه، هرکدام بجای خود لازم است، هم جاذبه و هم دافعه. (فلا تقعدوا معهم)
10- کسی که راضی به گناه دیگران باشد، شریک گناه است. (انّکم اذاً مثلهم)
11- سکوت در برابر یاوهگوییهای کفّار، نوعی نفاق است. (اناللهجامعالمنافقین)
12- همنشینیهای آخرت، جزای همنشینیهای دنیوی است. (انالله جامع المنافقین والکافرین فی جهنّم)