(99) قُلْ یَأَهْلَ الْکِتَبِ لِمَ تَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ مَنْ ءَامَنَ تَبْغُونَهَا عِوَجاً وَأَنْتُمْ شُهَدَآءُ وَمَا اللَّهُ بِغَفِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ
بگو: ای اهلکتاب! چرا کسانی را که ایمان آوردهاند از راه خدا باز میدارید و میخواهید که آن (طریقهی الهی) کج باشد، در حالی که خود شما گواهید (که راه آنان درست است) و خداوند از آنچه انجام میدهید غافل نیست.
نکته ها:
در آیهی قبل، سؤال از کفر ورزی اهلکتاب بود؛ (لم تکفرون) و در این آیه، انتقاد از اینکه اگر خودتان ایمان نمیآورید و به آیات الهی کفر میورزید، به چه دلیل مانع رفتن دیگران در راه خدا میشوید؟! (لم تصدّون عن سبیل اللّه)
پیام ها:
1- اهل کتاب برای پیشرفت اسلام، مانعتراشی واخلالگری میکنند. (لِمتصُدّون)
2- کجنشان دادن اسلام، از راههای مبارزه با اسلام است. (تبغونها عوجا)
3- دشمنان، هر لحظه برای انحراف شما تلاش میکنند. (تبغونها عوجاً)
4- دشمنان، بر حقّانیت آیین شما آگاه و گواهند. (و انتم شهداء)
5 - سرچشمهی فتنه، دانشمندان منحرفند. (وانتم شهداء)
6- اگر بدانیم که لحظهای از ما و رفتار ما غفلت نمیشود، دست از خطاکاری برمیداریم. (ما اللّه بغافل عمّا تعملون)