(170) یَأَیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَآءَکُمْ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَّبِّکُمْ فَامِنُواْ خَیْراً لَّکُمْ وَإِنْ تَکْفُرُواْ فَإِنَّ لِلَّهِ مَا فِی السَّمَوَ تِ وَالْأَرْضِ وَکَانَ اللَّهُ عَلِیماً حَکِیماً
ای مردم! همانا پیامبر از سوی پروردگارتان همراه با حقّ (قرآن) برای شما آمده است. پس ایمان بیاورید که برای شما بهتر است و اگر (ناسپاسی کرده و) کفر ورزید پس (بدانید که) آنچه در آسمانها و زمین است از آن خداست و خداوند، دانا و حکیم است.
نکته ها:
اهل کتاب و حتّی مشرکان در انتظار ظهور پیامبری بودند و زمینهی ذهنی داشتند، لذا در این آیه بجای «رسولاً» میفرماید: (الرسول) یعنی همان پیامبری که انتظارش را میکشید، اکنون آمده است، پس به او ایمان بیاورید.
پیام ها:
1- دعوت اسلام، جهانی است و اختصاص به قوم عرب ندارد. (یا ایّها النّاس)
2- عامل گسترش دعوت انبیا، حقّانیت آن است. (بالحق)
3- ایمان به نفع خود مردم است و نباید با ایمان خود، بر خداوند منّت گذارند. بلکه خداوند منّت نهاده که ما را هدایت کرده است. (فآمنوا خیرلکم)
4- نه کفر مردم به خدا زیان میرساند و نه ایمانشان به او نفعی دارد. (فآمنوا خیر لکم و ان تکفروا فانّ للّه ما فی السموات...)
5 - بعثت انبیا و محتوای دعوت آنان، بر اساس علم و حکمت الهی است. (کان اللّه علیماً حکیما)