(170) فَرِحِینَ بِمَآ ءَاتَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَیَسْتَبْشِرُونَ بِالَّذِینَ لَمْ یَلْحَقُواْ بِهِم مِّنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ
آنان بخاطر آنچه خداوند از فضلش به آنها داده، شادمانند و به کسانی که به دنبال ایشانند، ولی هنوز به آنها ملحق نشدهاند، مژده میدهند که نه ترسی بر آنها است و نه غمی خواهند داشت.
نکته ها:
در روایات آمده است: مؤمنان واقعی که قرآن و اهلبیت پیامبرعلیهم السلام را با هیچ کتاب و رهبر دیگری عوض نمیکنند، مشمول بشارت این آیه هستند. همچنین استفاده میشود که زندگی برزخی یک زندگی واقعی دارای رزق و حیات و شادی و بشارت است. و مراد از آن تنها باقی ماندن نام نیک در تاریخ نیست.
پیام ها:
1- شادی شهدا به الطاف الهی است، نه عملکرد خودشان. (فرحین بما اتاهم اللّه )
2- شهدا الطاف الهی را تفضّل الهی میدانند، نه پاداش خون خود. (من فضله)
3- شهدا از همرزمان خود دل نمیکنند و آینده خوب را به آنها بشارت میدهند. (یستبشرون بالّذین لم یلحقوا بهم)
4- شهدا زندگی جمعی دارند، به یکدیگر ملحق میشوند و در انتظار ملحق شدن دیگران هستند. (یستبشرون بالّذین لم یلحقوا بهم)
5 - علاقه به سعادت دیگران و ملحق شدن آنان به کاروان عزّت و شرف، یک ارزش است. (و یستبشرون بالّذین لم یلحقوا)
6- کامیابی شهدا، همیشگی است و هرگز غم از دست دادن نعمتی را ندارند. (لاخوف علیهم و لا هم یحزنون)