(44) أَلَمْ تَرَ إِلَی الذَّیِنَ أُوتُواْ نَصِیباً مِّن الکِتَبِ یَشْتَرُونَ الضَّلَلَةَ وَ یُرِیدُونَ أَن تَضِلُّواْ السَّبِیلَ
آیا ندیدی آنان را که بهرهای از کتاب خدا به آنان داده شده بود (به جای آنکه هدایت کسب کنند) گمراهی میخرند و میخواهند شما (نیز) راه را گم کنید.
پیام ها:
1- علم به کتاب آسمانی، به تنهایی برای هدایت کافی نیست. (اُتوا نصیباً من الکتاب... یشترون الضّلالة)
2- آگاهی علمای اهل کتاب از تعالیم الهی ناقص است و همین نقص زمینهی انحراف میشود. (نصیباً من الکتاب یشترون الضّلالة)
3- دانشمندان منحرف، از علم و مقام خود سوء استفاده کرده و در کمین انحراف و گمراهی دیگرانند. (یریدون ان تضلّوا السبیل)