(50) انظُرْ کَیْفَ یَفْتَرُونَ عَلَی اللَّهِ الکَذِبَ وَکَفَی بِهِ إِثْماً مُّبِیناً
بنگر چگونه بر خدا دروغ میبندند! و همین گناه آشکار برای (مجازات) آنان بس است.
نکته ها:
خودبرتربینی یهود - که خود را نژاد برتر و فرزندان و محبوبان خدا میدانستند - بزرگترین افترا بر خداست، چون خداوند هیچ کسی را فرزند خویش قرار نداده و همه در نزد او برابرند و امتیاز، برای ایمان و تقوی است.
در افترا، علاوه بر دروغ، تهمت، ایذاء، ظلم و هتک حیثیّت هم هست. افترا بر خدا روزه را باطل میکند.
امام باقر علیه السلام فرمود: دروغ، از شرابخواری بدتر است، ولی افترا از دروغ هم سختتر است.
پیام ها:
1- پیامبر موظّف به شناخت وارزیابی اعمال وعقائد اهل کتاب است. (انظر کیف یفترون...)
2- تزکیهی نابجای نفس و خود را مقرّب درگاه خدا دانستن، افترا بر خدا و مانع رشد است. کلمه «اثم» در لغت به چیزی گفته میشود که انسان را از صلاح و ثواب باز دارد. (کفی به اثماً مبیناً)