قبلا گفتیم که اخلاق اجتماعی، بر اساس مصالح و مفاسد جامعه شکل می گیرد و دسته بندیِ مسائل اخلاق اجتماعی، بر انواع مختلف روابطی که در ظرف اجتماع، انسان ها با هم دارند، پی ریزی می شود:
یکی از روابط مهمی که انسان ها با هم دارند، تبادل اطلاعات و معلومات است که تماس بیش تری با ویژگی های انسانی و بُعد عقلانیِ او دارد. از این رو، می توان گفت: نسبت به دیگر روابط اجتماعی، از اهمیت بیش تری برخوردار است؛ زیرا آن چه مربوط به نیازهای مادی و جسمانی انسان می شود، کم و بیش، مشترک میان او و حیوانات دیگر است؛ اما آن چه مربوط به آگاهی، معرفت و نیاز عقلانیِ وی می شود، جزء ویژگی های انسان و بُعد خاص انسانیِ او است و بدین لحاظ، بهره هایی که انسان ها در این محدوده از یکدیگر می برند، از دیگر بهره ها بیش تر و روابطی که در این محدوده دارند، از دیگر روابط بهتر است و یکی از بزرگ ترین منافع زندگیِ اجتماعیِ انسان در همین بهره های علمی و اطلاعاتی خلاصه می شود که مهم ترین ابزار نقل و انتقال آن، رابطه گفت و شنود خواهد بود. از این رو، ما این رابطه را در دو بخش جداگانه بررسی می کنیم:
بخش سخن گفتن و بخش سخن شنیدن.