آیه هایی که بیان شد، احسان به پدر و مادر را به طور مطلق به همه انسان ها توصیه
﴿ صفحه 57﴾
می کردند؛ اما دسته دیگری از آیه های قرآن، احسان به والدین را به فرد یا گروه خاصی توصیه می کنند و یا کسی را برای این کار می ستایند.
(وَ إِذْ اَخَذْنا مِیثاقَ بَنی إِسرائِیلَ لاتَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً)**بقره/ 83.***.
به یاد آور آن زمان که از بنی اسرائیل پیمان گرفتیم که جز خدا را نپرستید و به والدین خود احسان کنید.
خداوند حضرت یحیی را به خاطر صفات خوب او، از جمله، نیکی به والدین ستایش کرده و می فرماید:
(... و آتَیْنهُ الْحُکْمَ صَبِیّاً * وَ حَناناً مِنْ لَدُنّا وَ زَکوةً وَ کانَ تَقِیّاً * وَ بَرّاً بِوالِدَیْهِ وَ لَمْ یَکُنْ جَبّارَاً عَصِیّاً * وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیّاً)**مریم/ 12 ـ 15.***.
یکی از خصلت هایی که قرآن، آن را از صفات پسندیده حضرت یحیی برشمرده، نیکی کردن او به والدین خود است.
خداوند در قرآن، فرموده است که حضرت عیسی در گهواره به صورت اعجاز، از نبوت و آینده خود خبر داد و سپس درباره سفارشات مهمی که خداوند به او کرده، می فرماید:
(... وَ أَوْصانی بِالصَّلوةِ وَالزَّکوةِ مادُمْتُ حَیّاً * وَ بَرّاً بِوالِدَتی وَ لَمْ یَجْعَلْنی جَبّاراً شَقِیّاً...)**مریم/ 31 و 32.***.
... و مرا به نماز خواندن و زکات دادن و نیکی کردن به مادرم تا وقتی که زنده ام، وصیت نمود و جبّار و شقاوت تبار قرارم نداد.
از آن جا که حضرت عیسی پدر نداشت، تنها از احسان به مادر، سخن به میان آورده است.