ترس از گرسنگی، سبب می شد که در جامعه عرب جاهلی، بعضی از مردم بینوا بچه های خود را بکشند و بدین وسیله، از نان خورهای خود بکاهند. قتلی که با چنین انگیزه ای انجام می شد، اختصاص به دختران نداشت و شر آن دامنگیر همه فرزندان پسر و دختر می شد.
قرآن کریم درباره این جنایت و از بین بردن انگیزه آن می فرماید:
(لا تَقْتُلُوا اَوْلادَکُمْ مِنْ اِمْلاق نَحْنُ نَرْزُقُکُمْ وَ اِیّاهُمْ)**انعام/ 151.***.
بچه هایتان را از ترس گرسنگی نکشید، ما هم به شما و هم به فرزندانتان روزی می دهیم.
ظاهر آیه نشان می دهد که ترس از قحطی و گرسنگی، که در میان عرب های جاهلیِ قبل از اسلام کم نبود، کسانی را وا می داشت تا عائله شان را کم کنند و از تعداد نان خورهای خود بکاهند. سه آیه از آیه های گذشته، ترس از گرسنگی و سنگینیِ هزینه زندگی را عامل قتل دانسته و ضمن محکوم کردن آن، نگرانی از آن را بی جا دانسته اند.