(40) یَبَنِی إِسْر ءِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَإِیَّیَ فَارْهَبُونِ
ای فرزندان اسرائیل! نعمتهایم را که به شما ارزانی داشتم، به خاطر بیاورید و به پیمانم (که بستهاید) وفا کنید، تا من (نیز) به پیمان شما وفا کنم و تنها از من پروا داشته باشید.
نکتهها:
اسرائیل، نام دیگر حضرت یعقوب است که از دو کلمهی «اسر» و «ئیل» ترکیب یافته است. «اسر» به معنای بنده و «ئیل» به معنای خداوند است. بنابراین اسرائیل در لغت به معنای بندهی خداست.
تاریخ بنیاسرائیل و اسارت آنان به دست فرعونیان و نجات آنها به دست حضرت موسی علیه السلام وبهانهگیری وارتداد آنان، یک سرنوشت وتاریخ ویژهای برای این قوم به وجود آورده است. این تاریخ برای مسلمانان نیز آموزنده و پندآموز است که اگر به هوش نباشند، به گفته روایات به همان سرنوشت گرفتار خواهند شد.
پیمانهای الهی، شامل احکام کتابهای آسمانی و پیمانهای فطری که خداوند از همه گرفته است، میشود. در قرآن به مسئله امامت، عهد گفته شده است: (لاینال عهدی الظالمین)**بقره، 124.*** یعنی پیمان من «مقام امامت» به افراد ظالم نمیرسد. پس وفای به عهد یعنی وفای به امام و رهبر آسمانی و اطاعت از او.
ضمناً در روایات میخوانیم: نماز عهد الهی است.**وسائل، ج4، ص110.***
پیامها:
1- یاد نعمتهای پروردگار، سبب محبّت و اطاعت اوست. (اذکروا... اوفوا)
به هنگام دعوت به سوی خداوند، از الطاف او یاد کنید تا زمینهی پذیرش پیدا شود. (اذکروا)
2- یاد و ذکر نعمتها، واجب است. (اذکروا)
3- نعمتهایی که به نیاکان داده شده، به منزلهی نعمتی است که به خود انسان داده شود. با اینکه نعمتها به اجداد یهودِ زمان پیامبر داده شده بود، امّا خداوند به نسل آنان میگوید فراموش نکنند. (اذکروا)
4- وفا به پیمانهای الهی، واجب است. (عهدی)
5 - بهرهگیری از الطاف خداوند، مشروط به گام برداشتن در مسیر تکالیف الهی است. (اوفوا بعهدی اوف بعهدکم) آری، اگر مطیع خدا بودیم، خداوند نیز دعاهای ما را مستجاب خواهد کرد. (اوفوا بعهدی اوف بعهدکم)
6- در انجام تکالیف الهی، از هیچ قدرتی نترسیم و ملاحظهی کسی را نکنیم. تبلیغات سوء دشمن، ملامتها، تهدیدها و توطئهها مهم نیست، قهر خدا از همه مهمتر است. (و ایّای فارهبون)