قبل از تفسسیر سوره حمد سیمایی از درسهای این سوره را ترسیم نموده و در صفحات بعد به شرح آن میپردازیم؛
1- انسان در تلاوت سورهی حمد با (بسماللَّه) از غیر خدا قطع امید میکند.
2- با (ربّ العالمین) و (مالک یوم الدین) احساس میکند که مربوب و مملوک است و خودخواهی و غرور را کنار میگذارد.
3- با کلمه (عالمین) میان خود و تمام هستی ارتباط برقرار میکند.
4- با (الرّحمن الرّحیم) خود را در سایه لطف او میداند.
5 - با (مالک یوم الدین) غفلتش از آینده زدوده میشود.
6- با گفتن (ایّاک نعبد) ریا و شهرت طلبی را زایل میکند.
7- با (ایّاک نستعین) از ابرقدرتها نمیهراسد.
8 - از (انعمت) میفهمد که نعمتها به دست اوست.
9- با (اهدنا) رهسپاری در راه حقّ و طریق مستقیم را درخواست میکند.
10- در (صراط الّذین انعمت علیهم) همبستگی خود را با پیروان حقّ اعلام میکند.
11- با (غیر المغضوب علیهم) و (لا الضّالّین) بیزاری و برائت از باطل و اهل باطل را ابراز میدارد.