(202) أُوْلئِکَ لَهُمْ نَصِیِبٌ مِمَّا کَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِیعُ الْحِسَابِ
آنها از کسب (و دعای) خود بهره و نصیبی دارند و خداوند به سرعت به حساب هرکس میرسد.
نکتهها:
به «بهره»، «نصیب» میگویند. گویا سهمی را برای انسان نصب کردهاند. بهرهی مؤمنان تنها به خاطر دعای (ربّنا اتنا) نیست، بلکه به خاطر تلاش و کسب آنان نیز بوده است. و این به ما هشدار میدهد که الطاف خداوند به کسانی میرسد که به همراه دعا، تلاش و کوشش نیز بکنند.
پیامها:
1- بهرهی انسان در قیامت، تنها از بعضی کارهای خویش است، نه تمام آنها. (ممّا کسبوا) چه بسیار کارهایی که انسان میکند، ولی بخاطر نداشتن قصد قربت و نیّت خالص، در قیامت از آن بهره نمیبرد.
2- بدون کسب وتلاش، بهرهای نیست. (لهم نصیب ممّا کسبوا)
3- پاداش سریع، یک امتیاز است.**حضرت علی علیه السلام میفرماید: خداوند حساب همهی خلق را یکباره میرسد، همانگونه که همه مردم را دفعةً رزق میدهد. تفسیر مجمعالبیان، ج2، ص531.*** (سریع الحساب)