(29) هُوَ الَّذِی خَلَقَ لَکُم مَّا فِی الْأَرْضِ جَمِیعاً ثُمَّ اسْتَوَی إِلَی السَّمَآءِ فَسَوَّیهُنَّ سَبْعَ سَمَو تٍ وَهُوَ بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمٌ
اوست آن کس که آنچه در زمین است، همه را برای شما آفریده، سپس به آفرینش آسمان پرداخت و آنها را به صورت هفت آسمان، استوار نمود و او بر هر چیزی آگاه است.
نکتهها:
کلمه «سماء» در زبان عربی به معنی بالاست. گاهی به چند متری بالاتر از سطح زمین، مانند شاخههای درخت که در ارتفاع کمی قرار دارند، گفته شده است: (وفرعها فی السماء)**ابراهیم، 24.*** و گاهی به ارتفاع ابرها که از آن باران میبارد؛ (و نزلنا من السماء ماء)**ق، 9.*** و گاهی به جوّ اطراف زمین اطلاق شده است. (جعلنا السماء سقفاً محفوظاً)**انبیاء، 32.***
پیامها:
1- کفر به خداوند بخشندهی توانا وبرطرف کننده نیازها، شگفت انگیز است. (کیف تکفرون... هو الذی...)
2- هستی، برای بشر آفریده شده است. (خلق لکم ما فی الارض جمیعاً)
3- نظام هستی، هدفدار است و در آفرینش جهان، تدبیر و طرح حکیمانه مطرح بوده است. (خلق لکم)
4- هیچ آفریدهای در طبیعت بیهوده نیست، هر چند ما راه استفاده از آن را ندانیم. (خلق لکم)
5 - اصل آن است که همه چیز برای انسان مباح است، مگر دلیل مخصوصی آن را ردّ کند. (خلق لکم ما فی الارض جمیعاً)
6- دنیا برای انسان است، نه انسان برای دنیا. (خلق لکم)
7- انسان میتواند از نظر علمی، به جایی برسد که از تمام مواهب طبیعی بهرهگیری کند و اسرار هستی را کشف و آنرا تسخیر نماید. (لکم)
8 - بهرهگیری از مواهب زمین، برای همه است. (خلق لکم ما فی الارض)
9- آسمانهای هفتگانه جهان، دارای اعتدال و بدون کمترین اعوجاج و ناهماهنگی است. (فسوّاهن سبع سموات)
10- آفرینش آسمان و زمین، همه بر اساس علم الهی است. (خلق لکم... علیم)
11- آفرینش زمین و آسمانهای هفتگانه، دلیل توانایی خدا بر زنده کردن مردگان است که در آیه قبل آمده بود. (ثم یحییکم... هو الذی)