(79) فَوَیْلٌ لِّلَّذِینَ یَکْتُبُونَ الْکِتَبَ بِأَیْدِیهِمْ ثُمَّ یَقُولُونَ هَذَا مِنْ عِندِ اللَّهِ لِیَشْتَرُواْ بِهِ ثَمَناً قَلِیلاً فَوَیْلٌ لَّهُمْ مِّمَّا کَتَبَتْ أَیْدِیهِمْ وَوْیْلٌ لَهُمْ مِّمَّا یَکْسِبُونَ
پس وای بر کسانی که مطالبی را با دست خود مینویسند، سپس میگویند: این از طرف خداست، تا به آن بهای اندکی بستانند، پس وای بر آنها از آنچه دستهایشان نوشت و وای بر آنها از آنچه (از این راه) به دست میآورند!
نکتهها:
تنها آیهای که در آن سه بار کلمه «ویل» بکار رفته، همین آیه است که خطر علما و دانشمندان دنیاپرست را مطرح میکند.
پیامها:
1- دینسازی، جریانی خطرناک در طول تاریخ بوده است. (یکتبون الکتاب...)
2- بدعت، دین سازی، دین فروشی و استحمار مردم، از جمله خطراتی است که از ناحیهی دانشمندان فاسد، جامعه را تهدید میکند. (یقولون هذا من عنداللَّه)
3- مواظب قلمها، کتابها، مقالات زهرآلود، تحریفگر و بدعتگزار باشید و به هر عالمی اعتماد نکنید. (یکتبون... یقولون هذا من عند اللّه)
4- مردم به صورت فطری علاقمند به مذهب هستند، لذا بسیاری از شیّادان، سخنان خود را به نام دین ومذهب به مردم تحویل میدهند. (یقولون هذا من عنداللّه)
5 - یکی از انگیزههای بدعت و افترا، رسیدن به دنیاست. (ثمناً قلیلاً)
6- از بدترین درآمدها، درآمدِ دینفروشی است. (ویل لهم ممّا یکسبون)
7- شدیدترین عذابها متوجّه کسانی است که به تفکّر واعتقاد مردم خیانت میکنند. تکرار کلمه (ویل)
8 - هر انحرافی که در طول تاریخ در اثر بدعتی بوجود آید، گناهش به گردن بدعتگزار است. (یکسبون) دلالت بر استمرار دارد.