(270) وَمَآ أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِّن نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ یَعْلَمُهُ وَ مَا لِلظَّلِمِینَ مِنْ أَنْصَارٍ
وهر مالی را که انفاق کردهاید، یا نذری را که نذر کردهاید، پس قطعاً خداوند آن را میداند وبرای ستمگران هیچ یاوری نیست.
پیامها:
1- حال که خداوند از انفاق ما با خبر است، پس بهترین مال را با والاترین اهداف خرج کنیم. (ما انفقتم... فان اللّه یعلمه)
2- انفاق، مخصوص ثروتمندان واموال زیاد نیست، مال کم را نیز انفاق کنید. (من نفقة) گاهی یک برگ زرد پائیزی، کشتی چندین مورچه در حوض میشود.
3- ایمان به اینکه خداوند میداند، بهترین دلگرمی برای انفاق وعمل به تعهّدات ونذرهاست. (فان اللّه یعلمه)
4- تشویق و هشدار، در کنار هم عامل رشد است. جمله (فانّ اللّه یعلمه) عامل تشویق، و جمله (ما للظالمین من انصار) هشدار است.
5 - وفای به نذر، واجب و ترک آن ظلم است. (نذرتم... ما للظالمین)
6- ظلم به خود، راه توبه و کفّاره دارد، ولی در ظلمی که به محرومان به خاطر ترک انفاق میشود، ظالم هیچ یاوری ندارد. (وما للظالمین من انصار)
7- شفاعت، شامل حال افراد بخیل نمیشود.**همچنان که در سوره مدثّر آیه 48 آمده است: (ولم نک نطعم المسکین... فما تنفعهم شفاعة الشافعین) شفاعت شفیعان، آنان را (کسانی که انفاق نمیکنند) سود نمیرساند.*** (وما للظالمین من انصار)
8 - اگر انگیزه بخل، استمداد و یاری خواستن از مال ومردم باشد، بدانید هرگاه قهر خداوند بیاید، نه مال و نه مردم کارآیی ندارند. (ماللظالمین من انصار)
9- جرم، با جریمه باید متناسب باشد. کسی که در دنیا با انفاق، یار دیگران نیست، در آخرت هم دیگران یاور او نخواهند بود. (ما للظالمین من انصار)